سقط جنین

به پایان حاملگی قبل از هفته بیستم بارداری، پیش از اینکه جنین قدرت زنده ماندن در محیط خارج از رحم را داشته باشد، سقط جنین می نامند.

عوامل مختلفی ممکن است باعث ایجاد سقط شوند که بسیاری از آن ها تحت کنترل مادر باردار نمی باشند.

تهدید به سقط: در تهدید به سقط، خونریزی در بارداری، لکه بینی و کمی درد وجود دارد اما دهانه ی رحم هنوز باز نشده است. در این موارد احتمال ادامه یافتن بارداری وجود دارد.
سقط مکرر: در صورتی که سقط جنین بیش از 2 بار در بارداری های پشت سر هم اتفاق بیافتد، سقط مکرر نامیده می شود.
سقط فراموش شده: در سقط فراموش شده، جنین مرده است اما علائم سقط جنین مانند خونریزی و دل درد وجود ندارد. به سقط فراموش شده گاهی سقط ساکت یا بی صدا نیز می گویند.

پایان دادن به بارداری با خواست فرد، توسط دارو یا عمل جراحی مانند کورتاژ، سقط القایی نام دارد. سقط القایی خود شامل دو نوع می باشد:

سقط جنین الکتیو یا غیرقانونی: قطع حاملگی بنا به تقاضا و اراده مادر قبل از اینکه جنین قدرت زنده ماندن در محیط بیرون از رحم را داشته باشد، امری غیر قانونی به حساب می آید.
سقط جنین درمانی: گاهی با توجه به تشخیص پزشک و بنا به دلایلی مانند تهدید جان مادر یا صدمه جدی به سلامت او در صورت ادامه ی حاملگی، حاملگی ناشی از تجاوزات جنسی یا رابطه نامشروع و یا احتمال تولد نوزادی به نقایص فیزیکی شدید یا عقب ماندگی ذهنی، حفظ بارداری برای جنین یا مادر پر خطر می باشد که در این صورت پزشک دستور ختم بارداری را می دهد.

الف: علل جنینی:

ب: علل مادری:

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ