تلقیح داخل رحمی اسپرم یا آی یو آی (IUI) یکی از روش های کمک باروری است که در آن اسپرم مستقیما در داخل رحم مادر تزریق می شود.
کاربرد آی یو آی (IUI):
1- ناباروری های بدون علت مشخص.
2- تعیین جنسیت جنین.
3- کاهش خفیف تعداد و حرکت اسپرم.
4- تنبلی تخمدان یا PCOS.
5- در صورت وجود اختلالات دهانه رحم.
6- انزال رو به عقب (رتروگرید) مرد به علت بیماری دیابت و ….
7- ناباروری مرد و استفاده از اسپرم اهدایی.
مراحل انجام:
1- رشد فولیکول و تخمک با استفاده از دارو.
2- آماده سازی رحم.
3- آزاد سازی تخمک در زمان مشخص.
4- شستشوی اسپرم و حذف بعضی از آنتی بادی های مایع منی.
5- تزریق مایع منی آماده شده با کاتتر مخصوص داخل رحم همزمان با آزاد شدن تخمک.
چه افرادی برای آی یو آی (IUI) مناسب هستند؟
1- افرادی که علل نازایی با علل مردانه ی خفیف دارند و تعداد اسپرم متحرک با شکل نرمال حداقل یک میلیون عدد باشد.
2- حداقل یک لوله ی باز در هیستروسالپنگوگرافی برای خانم تایید شود.
3- نازایی کوتاه مدت.
4- آنالیز مایع منی با آنومالی خفیف
درصد موفقیت آی یو آی (IUI) چقدر است؟
میزان پاسخ زوج های مختلف به این روش متفاوت است و درصد موفقیت آن در هر بار 15 الی 20 درصد است. عواملی مانند سن زوجین، وضعیت رحم، علت نازایی و دارو های مورد استفاده در دوران تحریک تخمک گذاری می تواند درصد موفقیت را تحت تاثیر قرار دهد.
توصیه های عمومی بعد از انجام این روش:
1- انجام مقاربت جنسی بعد از آی یو آی (IUI).
2- داشتن رژیم غذایی مناسب.
3- عدم استفاده از دخانیات، الکل و کاهش مصرف کافئین.
4 استراحت نسبی.
5- مصرف داروهایی که پزشک تجویز می کند.