آی وی اف (IVF) چیست؟
آی وی اف (IVF) یا In vitro fertilization در واقع بارور ساختن تخمک در آزمایشگاه است که اولین بار در سال 1978 صورت گرفت. این عمل برای رفع نازایی زوجین انجام می شود و تا حدود زیادی در درمان نازایی موفق است.
این عمل در زوجینی که مشلاتی مانند چسبندگی لوله های فالوپ، بیماری اندومتریوز، ضعیف بودن اسپرم مرد، اختلالات تخمک گذاری و کاهش رزرو تخمدانی دارند مورد استفاده قرار می گیرد.
مراحل آی وی اف (IVF) بعد از بررسی سلامت مادر شامل 5 مرحله است:
1- تحریک تخمدان:
با دارو های گنادوتروپین تخمدان تحریک می شود. این مرحله 9 تا 14 روز طول می کشد و مراحل رشد فولیکول با سونوگرافی ارزیابی می شود. بعد از رشد فولیکول و رسیدن به اندازه ی مناسب، تریگر (آمپول HCG) جهت تکامل رشد تخمک تزریق می شود.
2- پانکچر تخمدان:
36 ساعت بعد از تزریق تریگر (HCG)، زیر بیهوشی تحت گاید سونوگرافی با سوزن های مخصوص از طریق واژن تخمک ها جمع آوری می شود.
3- جمع آوری اسپرم:
قبل از تخمک کشی اسپرم از همسر بیمار گرفته شده و تحویل آزمایشگاه می شود.
4- لقاح در آزمایشگاه:
برای لقاح در IVF نیاز به حدود 100000 اسپرم می باشد ولی روش “میکرواینجکشن” با تعداد کمتر اسپرم قابل انجام هست و در این روش اسپرم داخل تخمک توسط جنین شناس تلقیح می شود.
5- انتقال جنین:
به دو صورت Fresh یا Freeze انجام می شود. در صورت آمادگی مناسب رحم 3 تا 5 روز بعد از پانکچر، جنین منتقل می شود و در مواردی که رحم آماده نباشد، جنین ها فریز شده و در سیکل بعدی منتقل می شود. حدود 2 هفته بعد از انتقال جنین آزمایش حاملگی داده می شود.